Użycie przęseł wolnopodpartych naciętych powyżej podpór powiększa nakład finansowy budowy takich podpór w zestawieniu z użyciem belek nieprzerwanych, jakie na kolumnach posiadają jedynie jedną warstwę podpór osiowo przekazujących działanie przęseł. Kolejnym minusem przęseł naciętych powyżej podpór bywa powiększenie ilości łożysk, przez co powiększają się koszty. (uprawnienia budowlane kontakt) Następnym minusem jest nieodpowiednie rozłożenie materiału w przęsłach, w jakich największe punkty ściskające pojawiają się w połowie szerokości, czyli potrzebują faktycznie odpowiedniej liczby betonu tam gdzie jego masa tworzy największe punkty zginające. (uprawnienia budowlane 2021)

Belki ciągłe

W belkach nieprzerwanych największe punkty zginające pojawiają się powyżej podpór, czyli w średnicach, w jakich masa osobista betonu jak najmniej wpływa na wielkość punktów. Czasami jako plus mostów o wielu przęsłach wolnopodpartych bywa brana pod uwagę możliwość korzystania z prefabrykacji przez powtarzanie belek centralnych albo pełnych przęseł o takich samych szerokościach. Bywa to jednak niedobre, bo prefabrykacji da się używać nie jedynie do przęseł wolnopodpartych, ale też do wspornikowych. Rozważanie nad plusami oraz minusami przęseł wolnopodpartych zestawiona jest z zagadnieniami formowania belek.  Da się je przeprowadzić poprzez dokładne wyjaśnienie zagadnień formowania, odpowiednie ukształtowanie pytań i ich pokazanie matematyczne. (uprawnienia budowlane program) Najpopularniejszym typem mostów wieloprzęsłowych nieprzerwanych bywają wiadukty kaflowe albo belkowe wsparte na kolumnach. Są one stawiane zwykle na skrzyżowaniach każdego typu jezdni, przykładowo nawierzchniowych, szynowych, jezdni miejskich. W każdej z tych sytuacji rosłość umieszczenia powierzchni na moście bywa dopasowana do rosłości skrajnych pod mostem i skupia się od tej rosłości, bo dla budowy takiego typu węzłów poleca się punkty niewypukłe. (akty prawne uprawnienia budowlane) Stąd też rosłości podpór takich wiaduktów są wygładzone na odległości centralnej i da się je pomniejszać co do końców dla zrobienia drogi w poziomie obszaru.

Podpory

W podporach jakie udają formę podpór kamiennych, za duża ilość betonu w mostach wieloprzęsłowych o przęsłach wolnopodpartych są niższe od mostów jednoprzęsłowych. Stąd bierze się fakt, iż kubatury kolumn bywają zwykle mniejsze od kubatur przyczółków, transportujących napieranie gruntu. Stosunek objętości przęseł do podpór skupia się na szerokości przęseł oraz rosłości podpór. (segregator egzamin ustny uprawnienia)

Wadliwość podpór

Minusy konstrukcji podpór standardowych betonowych w mostach wieloprzęsłowych o przęsłach wolnopodpartych nie bywa aż tak widoczna, jak podczas stawiania mostów jednoprzęsłowych. W zestawieniu z resztą rozwiązań, rozmieszczenie mostów o przęsłach wolnopodpartych na podporach całych posiadają takie minusy: wykorzystanie przęseł wolnopodpartych powiększa rozpiętość kolumn, jeśli są to kolumny z betonu nieuzbrojonego albo powiększa ściskanie kolumn jeśli są z betonu uzbrojonego. Przęsła wolnopodparte potrzebują rozmieszczenia na kolumnach dwóch warstw łożysk. Na kawałek osi tych warstw zestawia się rozpiętość luk dylatacyjnych i dwa kawałki końcówek przęseł od łożysk. Dla zgięcia oraz zakotwienia uzbrojenia odstęp ten musi równać się przynajmniej 30 albo 40cm. Odstęp osi warstw łożysk, patrząc na rozpiętość luk dylatacyjnych, równa się przynajmniej od 68 do 88cm. Tyle również równa się wzrost obszerności podpór. (program egzaminu na uprawnienia) Poza tym reakcje od mas ruszających się umieszczonych na jednym z przęseł posiadają mimośrody równające się połowie odstępu czyli blisko 34 lub 44cm. Robią one mimośrodowe zginanie kolumn. Każe nam to powiększyć obszerność kolumn nieuzbrojonych albo zwiększyć uzbrojenie kolumn z betonu uzbrojonego.