Spawanie łukiem stosowane jest do łączenia pojedynczych prętów lub do samonośnych szkieletów zbrojeniowych. Można również wykorzystać go do produkowania siatek zbrojeniowych i elementów, z których składa się szkielet zbrojenia. Prąd do tego procesu pobiera się z przetwornicy. Przetwornica ta składa się z silnika elektrycznego oraz prądnicy, która zapewnia prąd stały lub z transformatora spawalniczego zapewniającego prąd przemienny. Można stosować dwie metody spawania łukowego. Pierwsza jest to spawanie ściegiem lub szwem pachwinowym, a druga korzystając ze specjalnych wanienek. Zadaniem tych wanienek jest zapobieganie przed wypływaniem roztopionej stali.[uprawnienia budowlane]

Spawanie łukowe z wanienkami

Jeżeli spawamy ściegiem pachwinowym to niezbędna jest do tego duża ilość elektrod, natomiast podczas produkcji szkieletów są potrzebne blachy węzłowe. Korzystanie z wanienek w pewnym stopniu niweluje tę wadę. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ich wykonanie może być bardzo pracochłonne. Jeżeli łączone pręty mają średnicę wynoszące od 20 do 90 milimetrów, to wanienki są wykonywane z blachy o grubości 6-20 milimetrów. W przypadku łączenia poziomych prętów z wanienki wykonuje się pewnego rodzaju uchwyt. Jest on przystosowany do konstrukcji, która będzie łączona. Podczas łączenia prętów pionowych wanienki mogą mieć kształt stożka lub czaszy. Podczas spawania łukowego z wykorzystaniem wanienek należy utrzymywać stałe natężenie prądu. W tym celu stosuje się tu chętniej prądnice prądu stałego. Wartość tego natężenia uzależniona jest od średnicy prętów.[uprawnienia budowlane testy]

Porównanie prądu stałego i przemiennego

Jeżeli do spawania wykorzystywany jest prąd stały to jest to droższy zabieg od korzystania z prądu przemiennego. Średnie zużycie energii elektrycznej napławianego metalu dla prądu stałego jest dwukrotnie większe. Również koszty sprzętu spawalniczego są znacznie większe dla prądu stałego.[egzamin na uprawnienia budowlane]

Spawanie termitowe

Spawanie termitowe stosowane jest w połączeniach poszczególnych prętów lub elementów należących do konstrukcji, które wymagają bardzo dużej dokładności oraz pewności wykonania. Przykładem jego zastosowania jest zbrojenie górnej powierzchni rury ssawnej, spirali lub wewnątrz budynków siłowni. Przebieg tego spawania rozpoczyna się od nałożenia rozbieralnej formy wykonanej z materiału ogniotrwałego, najczęściej ceramicznego, na zamocowane i połączone w dotyk pręty.[segregator uprawnienia budowlane] W górnej części tej formy jest umieszczony tygiel. Forma zamocowywana jest do prętów przy wykorzystaniu ścisku śrubowego. Górną część tygla wypełnia się termitem. W jego skład wchodzi sproszkowany tlenek żelaza, aluminium oraz składniki uszlachetniające. Termit wewnątrz tygla jest zapalany przez łatwo zapalny proszek. Wewnątrz formy tlenek żelaza jest redukowany przez aluminium. Otrzymuje się dzięki temu tlenek aluminium oraz czyste żelazo. Temperatura produktów, które powstają w tej reakcji wynosi około 2400°C. Płynne żelazo jest cięższe przez co spływa na spód tygla. Tlenek aluminium, który jest lżejszy osiada na wierzchu w postaci żużla. Powstające w tej reakcji żelazo jest spoiwem łączącym pręty.[akty uprawnienia budowlane]

Spawanie żużlowe

Spawanie żużlowe jest pewną odmianą spawania elektrycznego. Styk prętów w nim umieszczony jest wewnątrz formy wykonanej z blachy stalowej o grubości 10-18 milimetrów. Umieszcza się ją na warstwie topiku, a w niej umieszczane są elektrody. Podczas przepuszczania prądu przez topik oraz elektrodę dochodzi do stopienia elektrody. Dzięki temu szczeliny pomiędzy prętami stopniowo wypełniają się stopiwem.[uprawnienia budowlane konstrukcyjno-budowlane]