fbpx
program
Uprawnienia Budowlane

Naparzanie niskoprężne

Aby zbadać naparzanie niskoprężne, należy pobrać kruszywo, które charakteryzuje się poniższymi cechami:

– frakcje są większe od 4 mm,

– objętość frakcji wynosi ok. 1,5 l dla każdej badanej frakcji (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).

Tak pobraną próbkę należy suszyć do momentu, kiedy uzyska stały ciężar. Kolejnym krokiem jest zważenie tej próbki z dokładnością do 1 grama. Po tym umieszcza się ją w naczyniu, w którym znajduje się woda destylowana i pozostawia się na 30 dni. Kruszywo, które jest badane, przez cały okres trwania badania powinno być zanurzone w wodzie. W sytuacji, kiedy kruszywo jest lżejsze od wody, to przykrywa się je w naczyniu siatką drucianą oraz obciążą się je.

Kiedy minie już określony termin, należy przenieść kruszywo na sito, którego rozmiar oczek jest równy połowie niższej granicy frakcji. Następnie dokładnie przemywa się je wodą i suszy się do stałego ciężaru. Kolejnym krokiem jest zważenie próbki.

Próbkę kruszywa (ok. 1,5 kg) wsypuje się do perforowanego metalowego naczynia. Umieszcza się ją w komorze naparzalniczej w ten sposób, żeby dno naczynia znajdowało się w przybliżeniu w połowie wysokości komory. Należy napełnić komorę wodą do wysokości ok. 2 cm poniżej dna puszki. Następnie przykrywa się ją pokrywą z otworem i podgrzewa do wrzenia wody. Przez 3 godziny należy utrzymywać temperaturę wrzenia. Para wodna znajduje ujście na zewnątrz komory przez otwór w pokrywie (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia architektoniczne). Następnie naczynie z próbką wyjmuje się i zanurza w wodzie o temperaturze pomieszczenia laboratoryjnego na kolejne 3 godziny.

Naparzanie i ochłodzenie próbki należy powtórzyć 3 razy. Po ochłodzeniu próbkę przenosi się na sito o wymiarach oczek równych połowie niższej granicy badanej frakcji, przemywa wodą, suszy do stałego ciężaru w temperaturze 105°C i waży.

Naparzanie nisko- i wysokoprężne
Naparzanie nisko- i wysokoprężne

Naparzanie wysokoprężne

Aby zbadać naparzanie wysokoprężne, należy wykorzystać autoklaw (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia architektoniczne). Powinien on:

– być odpowiedni do pracy pod ciśnieniem do 12 atmosfer,

– być uzbrojony w manometr o najmniejszej działce 0,1 atmosfer,

– posiadać termometr do 200°C.

Autoklaw należy wypełnić wodą w ilości 1/10 jego objętości. Próbkę kruszywa (ok. 1,5 kg) wsypuje się do perforowanego metalowego naczynia. Umieszcza się je w autoklawie w ten sposób, żeby dno naczynia znajdowało się do 2 cm nad powierzchnią wody. Następnie należy zamknąć autoklaw i nagrzać. Należy jednak zostawić otwarty wylot wentyla do czasu wydobywania się pary.

Po upływie 30 minut ciśnienie w autoklawie powinno być na poziomie 12 atmosfer. Takie ciśnienie należy utrzymywać na tym poziomie przez 2 godziny. Następnie w ciągu 30 minut należy doprowadzić do ciśnienia atmosferycznego.

Kiedy ciśnienie w autoklawie wyrówna się z ciśnieniem, które panuje w pomieszczeniu, należy:

– otworzyć autoklaw,

– wyjąć naczynie z kruszywem,

– dokładnie przemyć wodą o temperaturze 40-50°C,

– przesiać na sicie o oczkach, które są równe połowie niższej granicy frakcji.

Pozostałość na sicie należy wysuszyć w temperaturze 105°C, aż do momentu uzyskania stałego ciężaru. Następnie należy zważyć te pozostałości (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane).

Podziel się:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Znajdź na blogu
Kategorie artykułów
Nasze produkty
Darmowy poradnik

Nie zwlekaj i dołącz do nas już dziś i otrzymaj poradnik wraz z wypełnionym zbiorczym zestawieniem praktyk!

Uprawnienia-budowlane.com