W mostach łukowych trójprzegubowych, jakich łuki posiadały najlepszą sztywność blisko jednej czwartej szerokości, dawał on łukom średnicę skrzynkową otwartą zrobioną z kafla dolnego i z dwóch murów pionowych. Uzbrojenie łuków zrobione było z drutów wzdłużnych oraz poprzecznych, jakie składały się na siatkę po środkowymi i zewnętrznymi kaflami oraz murami. (uprawnienia budowlane kontakt) Zamknięte średnice skrzynkowe Freyssineta oraz otwarte Maillarta były zestawiane środkowymi przeponami, jakie nadawały się do zakotwienia wieszaków, czy też ich rozmieszczania do murów jakie wspierały pomost. Budowa łuków jako części zgniatanych bywa zwykle identyczna jak w mostach, w jakich używamy sprężenia, oraz w mostach bez sprężenia. (uprawnienia budowlane 2021)
Mosty łuki
Średnice skrzynkowe
W większych mostach bywają używane zazwyczaj średnice skrzynkowe. Mury oraz kafle takich średnic są zazwyczaj obszerności zmiennej, może to być kilkanaście bądź kilkadziesiąt cm. Środkowe rogi wśród murów i kafli są zestawiane skosami o odchyleniu 1:1 dla uniknięcia sytuacji skupienia naciągnięć. Podczas nie za dużych rozmiarów średnic skrzynkowych robienie i likwidacja deskowania środkowego bywa skomplikowane. Przez to zwykle średnice takie zostają otwarte i nierówne co do osi poziomej. Podczas stawiania betonowych mostów łukowych pojawiały się dwie różne tendencje w traktowaniu łuków oraz ich uzbrojeń:
-pierwsza wyróżnia się umieszczeniem do łuków dużej liczby uzbrojenia i transportowania na uzbrojenie dużej partii sił zgniatających, (uprawnienia budowlane program)
-druga – dążąca do używania w łukach jak najniższego odsetka uzbrojenia i przekazywania każdej z sił zgniatających tylko na beton.
Tendencja
Pierwsza z nich posiadała dużo rodzajów. W jednej z nich rolę odbierania sił zgniatających miało uzbrojenie wzdłużne łuków. W innej poza uzbrojeniem wzdłużnym pojawiło się uzwojenie. Jeszcze oddzielnym rodzajem tej tendencji było umieszczenie do łuków wiązek rur ze stali zapełnionych betonem, które umieją transportować duże naciągnięcia zgniatające. Takiego typu usolidnianie odporności łuków zrobiono w konstrukcji mostu w Leningradzie. Łuki mostu przez Sekwanę o szerokości 161m posiadają średnicę wzmocnioną prefabrykowanymi blokami z betonu o dużej solidności. (akty prawne uprawnienia budowlane) Łuki mostu przez Pilicę w Białobrzegach posiadają mocne uzbrojenie wzdłużne z drutów 40mm, do tego ich średnice bywają uzwojone. Zwolennicy pierwszej tendencji mówili, że jest to po by skupić się na otrzymaniu średnic o mocnej odporności i małej sztywności. Wiadome jest, że mocne uzbrojenie łuków, jakie są centralną częścią konstrukcyjną, ma wpływa na duże powiększenie liczby stali. Poza tym bywa ono nierównające się z założeniem transportowania sił zgniatających przez beton. (segregator egzamin ustny uprawnienia)
Sklepienia kaflowe
Przez to pierwsza tendencja nie powinna być w tych czasach brana pod uwagę jako ta poprawna. Odpowiednim założeniem robienia łuków bywa używanie w nich betonu o wystarczającej odporności tak, by podczas jak najmniejszej liczby uzbrojenia, chroniącej od rys skurczowych, beton łuków dał radę transportować każde siły. Do zatwierdzenia tej reguły w budowaniu łuków przyczynili się E. Freyssinet i R. Maillart. (program egzaminu na uprawnienia) Pierwszy z nich użył średnice skrzynkowe do zrobienia mostów ogromnych szerokości (most przez Sekwanę stworzony w 1928r i trójprzęsłowy most pod Plougastel w 1934r). Łuki obu konstrukcji posiadają średnice skrzynkowe, uzbrojone siatkami przeciwskurczowymi rozmieszczonymi pod płaszczyzną zewnętrzną oraz środkową murów i kafli i zestawionych strzemionami. Nie ma w nich uzbrojenia wzdłużnego, współgrającego w transporcie sił zgniatających. Maillart robił w swoich planach to samo dążenie trochę inną metodą. W mostach o łukach usztywnionych belkami umieszczonymi ponad łukami nadawał łukom formy kafli o najmniejszym uzbrojeniu. Łuki te, a w zasadzie sklepienia kaflowe, transportowały tylko siły ściskające, bo punkty ściskające transportowały belki o dużej sztywności, leżące nad nimi.
