Konstrukcja płytowo-żebrowa fundamentów wieży oraz konstrukcja żelbetowa jezdni wozu gaśniczego są połączone ze sobą w sposób monolityczny. Belki jezdne, które mają przekrój 50 x 90 cm i są podłużne, umiejscowione są na poprzecznych żebrach 60 x 140 cm. Żebra mają za zadanie przyjmować odpór gruntu z płyty fundamentowej grubości 40 cm, która wykonana jest pod całą wieżą. Mury podłużne wieży podtrzymują skrajne belki – ściany. Mają one grubość 15 cm. Ich zadaniem jest również przejmowanie parcia bocznego gruntu (nauka do uprawnień budowlanych).
Konstrukcja żelbetowa jezdni
Zewnętrzną konstrukcję żelbetową fundamentów pokrywa się środkami przeciwwilgociowymi. Płyta fundamentowa zrobiona jest na podłożu z chudego betonu. Ma on grubość 15 cm i znajduje się na podwójnej warstwie papy. Do drewnianych, najczęściej dębowych, podkładów kolejowych mocuje się szyny toru wozu gaśniczego. Układa się je na belkach i płycie jezdni. Podwójna warstwa papy chroni konstrukcję jezdni. Oprócz tego funkcję ochronną pełni również warstwa cegły klinkierowej, która ma grubość 12 cm. Układa się ją na zaprawie cementowej.
Rodzaje wież i kominów
Wieże bez zbiorników wodnych zalicza się do wież gaśniczych o dyfuzorowym kształcie komina o odmiennej konstrukcji. Zbiorniki wodne znajdują się wtedy poza wieżą gaśniczą. Różnica jest taka, że w konstrukcji takiej wieży nie uwzględnia się żelbetowych kratownic podpierających zbiorniki wodne oraz stropu dla ich obsługi (testy uprawnienia budowlane).
Wieża murowana jest podobnym typem wieży gaśniczej, gdzie zbiorniki wodne znajdują się na osobnej konstrukcji nośnej stanowi. W przypadku tej wieży z żelbetu wykonane są jedynie konstrukcja, która podpiera komin wywiewny, a także fundamenty z jezdnią.
Komin wywiewny i komora gaszenia są murowane z cegły klinkierowej. Układa się je na zaprawie cementowej, która zawiera w sobie dodatek uszczelniający. Kształtem komina jest cylinder, który zwęża się ku górze. Drewniana konstrukcja eliminatora znajduje się na wysokości +20,7 m i wykształcona jest w postaci dolnej i górnej przegródki. Żebra eliminatora robi się z sosnowych, impregnowanych desek, które mają szerokość 100 mm i grubość 13 mm. Układa się je w prowadnicach półkręgów pod kątem 65° w odstępach 80 mm. Półokręgi są z desek o grubości 25 mm. Łączy się je drewnianymi kołkami młotkowymi i montuje wewnątrz komina na półce (uskoku) płaszcza. Nad eliminatorem montuje się wodną dyszę natryskową, żeby móc spłukiwać i czyścić żebra.
Wsadnica
Wsadnica to inaczej maszyna wsadowa typu ciężkiego. Jej ciężar może wynosić nawet 420 – 490 T. Jest to największa maszyna, która pracuje w piecowni (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane). Dzięki zainstalowanym mechanizmom, wsadnica wykonuje następujące zadania:
– pobiera z wieży węglowej mieszankę węgla zwaną wsadem,
– ubija w skrzyni nabojowej wsad do postaci brykietu,
– wpycha ubity brykiet do poszczególnych komór pieca,
– zdejmuje i obsadza drzwi piecowe,
– wypycha rozżarzony koks z komór koksowych.
Jezdnia maszyny wsadowej znajduje się po stronie maszynowej piecowni. Ma ona swoje miejsce w linii równoległej do zabudowy baterii pieców koksowniczych oraz pod wieżą węglową. Dzięki niej wsadnica może przesuwać się wzdłuż pieców koksowniczych i pod wieżą węglową, żeby móc wykonać wiele operacji związanych z obsługą tych pieców.
Na jezdnię maszyny składa się:
– torowisko,
– podtorze,
– nawierzchnia pomiędzy ławami fundamentowymi podtorza.
Podtorze wsadnicy wykonuje się z reguły z żelbetowych ław fundamentowych. Układa się je w odległości równej osiowemu odstępowi wózków wsadnicy. Podtorze, na długości jezdni, przechodzi nad kanałami dymowymi, kanałem energetycznym oraz między fundamentami wieży węglowej.
Główka szyny torowiska jezdni wsadnicy znajduje się na wysokości ±0,00 m. Jest to porównawczy poziom dla obiektów znajdujących się w piecowni. Wysokościowe podtorze jezdni umiejscawia się mniej więcej w poziomie terenu lub nieco nad terenem (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane).
