Dezynfekcja wody
Wodę z reguły dezynfekuje się poprzez chlorowanie wody (nauka do uprawnień budowlanych). Dezynfekcja wody jest niezbędna do tego, żeby zniszczyć nadmiar bakterii w wodzie. Nadmiar ten ma miejsce w momencie, kiedy woda oczyszczana jest przy wykorzystaniu filtrów pośpiesznych. Oczyszczona woda charakteryzuje się tym, że:
– nie mogą tam występować bakterie chorobotwórcze,
– ilość bakterii obojętnych nie może być większa niż 100 szt. na 1 cm3 wody,
– nie może być więcej niż 1 bakteria okrężnicy na 50 cm3 wody.
Proces chlorowania wody to proces, który polega na tym, żeby do przewodów wodociągowych bezpośrednio doprowadzić:
– czysty chlor gazowy,
– chlor gazowy, który jest zmieszany z wodą.
Z reguły dodaje się ok. 0,3 mg chloru na 1 litr wody. Chlor ma działanie utleniające na bakterie i związki organiczne.
Urządzenie, które służy do chlorowania, zimą musi stać w ogrzewanym pomieszczeniu. Temperatura w danym pomieszczeniu nie może być niższa od -15oC ani wyższa od 20oC.
Odżelazianie wody
Czerpiąc wodę gruntową ze studni lub ze źródeł należy taką wodę zmiękczyć i odżelazić. Pozwoli to na uzyskanie wody, która będzie miała odpowiednią jakość.
Najpopularniejszym urządzeniem, które pozwala na zmiękczenie wody jest filtr kationitowy (permutytowy). Permutyty sodowe to związki sodu z krzemianami glinowo- potasowymi. W filtrze kationitowym dochodzi do reakcji chemicznej. Permutyt do filtrów ma postać zielonego piasku, którego ziarna mają średnice od 0,5 do 2 mm (programy do uprawnień budowlanych).
Wodę odżelazia się poprzez jej napowietrzenie, a później utlenienie. Jeżeli w wodzie jest żelazo, to zabarwia ono wodę na kolor żółty bądź brunatny. Może ona również zabarwić produkty, które są wytwarzane przy wykorzystaniu takiej wody. Dodatkowo należy pamiętać o tym, że związki żelaza z wody mogą osadzać się na przewodach i uzbrojeniu urządzeń wodociągowych. W efekcie zmniejsza się przekrój tych elementów. To zjawisko widać zwłaszcza przy dyszach wodnych, które służą do rozpylania wody.
Odżelazianie wody jest ważne w przemyśle:
– pralniczym,
– farbiarskim,
– włókienniczym,
– spożywczym,
– papierniczym,
– ceramicznym.
Proces odżelaziania
Podczas napowietrzania/utleniania wody żelazistej w odżelaziaczu dochodzi do reakcji chemicznej:
kwaśny węglan żelazowy rozpuszczony w wodzie – tlen z powietrza + woda = nierozpuszczalny w wodzie wodorotlenek żelazowy, który jest zatrzymywany na filtrze + wydzielający się dwutlenek węgla przy odżelazianiu.
W momencie, kiedy będzie trwał proces odżelaziania wody, należy pamiętać o tym, żeby po zakończonym procesie odżelaziania w wodzie nie było więcej niż 0,3 mg żelaza na 1 litr wody. Odżelaziacze, które są wykorzystywane, z reguły mają postać zbiorników, które są zamknięte i pracują pod ciśnieniem (szczegółowy program egzaminu na uprawnienia budowlane). Wydajność odżelaziaczy zamkniętych wynosi ok. 240 do 360 m wody na dobę. Prędkość przepływu wody przez filtr waha się od 10 do 15 m w ciągu 1 godziny. Przykład:
– zbiornik ma średnicę D=1,5m,
– przekrój zbiornika ma powierzchnię D2=1,7m2,
– wydajność odżelaziacza wynosi ok. 20 m3 wody na godzinę, co daje ok. 480 m3 wody w ciągu jednej doby.
Zawartość wody
Woda zawiera w sobie rozpuszczone gazy. Jest to przede wszystkim powietrze i składniki powietrza, czyli:
– azot,
– tlen,
– dwutlenek węgla.
Azot nie wpływa na wygląd przewodów i urządzeń wodociągowych. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku większych ilości tlenu i dwutlenku węgla w wodzie. Mogą one doprowadzić nawet do korozji żelaza. W związku z tym wodę, która trafia do niektórych urządzeń, należy pozbawić poprzez odgazowanie nadmiaru:
– tlenu do normy poniżej 0,1 mg/1 l,
– dwutlenku węgla do normy poniżej 10 mg/1 l.
Dotyczy to zwłaszcza tej wody, która:
– uzupełnia kotły i skropliny,
– wraca do kotłów wysokoprężnych np. w elektrowniach czy elektrociepłowniach (egzamin ustny na uprawnienia architektoniczne).