Najczęściej jest tak, że na budowach wytrzymałość betonu na ściskanie określa się na podstawie obserwacji pogodowych oraz doświadczenia kierownika robót (uprawnienia architektoniczne). Jeżeli konieczna jest dokładniejsza kontrola narastania wytrzymałości betonu, wykonywane są próbki, które przechowywane są w warunkach takich samych jak te, w których beton dojrzewa. Taka dokładniejsza kontrola jest niezbędna, jeżeli trzeba podjąć decyzję o rozdeskowaniu elementu, usunięciu stempli czy przekazaniu obciążeń na element. Ze względu na to, że objętość betonu w pojedynczej próbce jest bardzo mała, termiczne warunki dojrzewania betonu są inne niż w elemencie.
wytrzymałość betonu
Wytrzymałość betonu można określić metodą nieniszczącą za pomocą młotka Schmidta wraz z procedurą skalowania. Jest to jednak uciążliwa metoda i w związku z tym wyniki mogą być niecałkowicie reprezentatywne.
Funkcja dojrzałości pozwala na poznanie wartości wytrzymałości betonu w konstrukcji in situ. Funkcja ta mówi o stanie betonu, który powstaje na skutek pielęgnacji w danej temperaturze od momentu zaformowania elementu.
Systemy komputerowe zdalnego nadzoru dojrzewania betonu
Na budowach, które realizują roboty betonowe o szczególnym znaczeniu, wykorzystuje się systemy komputerowe zdalnego nadzoru dojrzewania betonu (pytania na egzamin ustny do uprawnień). Dotyczy to takich realizacji jak:
– mosty,
– wiadukty,
– tunele,
– metro.
Praca systemu komputerowego zdalnego nadzoru polega to na tym, że zbiera się informacje, analizuje otrzymane dane oraz podejmuje odpowiednią decyzję po przeanalizowaniu wyników. System dokonuje pomiarów w sposób ciągły lub w przedziałach czasowych, które mówią o warunkach dojrzewania. Dotyczy to m.in. temperatury, wilgotności czy przemieszczenia. Dane te zbierane są z rejestratorów i traconych czujników, które wcześniej zatopiono w betonie w określonych miejscach konstrukcji. Kolejnym krokiem jest analiza tych informacji, która odbywa się przy udziale:
– programów obliczeniowych,
– banku bazy danych,
– wyników badań laboratoryjnych,
– innych informacji.
Po przeanalizowaniu danych system proponuje zespołowi koordynującemu rozwiązanie (uprawnienia architektoniczne – egzamin). System komputerowy zdalnego nadzoru może sterować internetowo procesem dojrzewania betonu. Może on zwiększyć lub zmniejszyć temperaturę dojrzewania czy przedłużyć lub skrócić czas dojrzewania.
Kontrola operacji betonowania
Kontrole ma zweryfikować zgodności własności tych wyrobów i materiałów, które będą wykorzystane. Oprócz tego celem jest nadzór wykonawstwa robót. Kontrole i testowanie operacji powinno się zaplanować, przeprowadzić i udokumentować zgodnie z klasą kontroli. Wskazane jest, żeby klasa stosowanej kontroli była zgodna z przepisami, które obowiązują na budowie. Oprócz tego klasa musi być uwzględniona w specyfikacji projektowej. Zalecenia kontroli operacji betonowania został opracowany zgodnie z normą ENV 13670-2000.
Plan kontroli, o ile przewidziano go w specyfikacji projektowej, powinien definiować wszystkie kontrole, monitorowanie i konieczne pomiary, które w efekcie pozwolą wykazać, że osiągnięto wymaganą jakość. Zaleca się, żeby w planie dla każdego punktu kontrolnego uwzględnić:
– wymagania,
– odniesienie do norm i specyfikacji projektowej,
– metodę kontroli, monitorowania lub pomiarów,
– określenie sekcji kontroli,
– częstotliwość kontroli, monitorowania lub badania,
– kryteria akceptacji,
– dokumentację,
– odpowiedzialnego inspektora,
– obecność przedstawiciela inwestora.
Działania podejmowane w przypadku niezgodności
Dobrze jest, gdy inwestor lub jego przedstawiciel akceptuje wszystkie formularze, których używa się dla dokumentacji (egzamin na uprawnienia architektoniczne). Zaleca się, żeby miało to miejsce przed budową. Jednak w sytuacji, kiedy podejmuje się działania w przypadku niezgodności, należy wziąć pod uwagę takie aspekty jak:
– wpływ niezgodności na realizację robót budowlanych oraz późniejszą eksploatację,
– konieczne środki zaradcze, aby możliwa była akceptacja elementu,
– konieczność odrzucenia i zastąpienia elementu nienadającego się do naprawy.
Zaakceptować element można w sytuacji, kiedy niezgodność ma nieistotny wpływ na realizację robót budowlanych oraz późniejszą eksploatację elementu. W momencie, kiedy można wyeliminować niezgodność, to można zaakceptować element po naprawie. Naprawę niezgodności należy przeprowadzić w myśl procedury, która jest w specyfikacji projektowej bądź uzgodniono ją pomiędzy zainteresowanymi stronami. Ważne jest, żeby zaakceptowano dokumentację postępowania naprawczego oraz materiały do użycia jeszcze przed naprawą.
