Materiały stosowane do osłonowych ścian

Podczas projektowania osłonowych ścian należy wziąć pod uwagę dostępność do powierzchni elewacyjnych podczas czyszczenia ich z kurzu oraz brudu (uprawnienia budowlane). Należy również zabezpieczyć je oraz złącza przed korozją oraz uszkodzeniami. Warto wziąć pod uwagę skraplanie się od wewnątrz ścian pary wodnej oraz konieczność odprowadzenia wody z wewnętrznych ścian na zewnątrz.

Całkowity wyzysk cech fizycznych

W konstrukcjach osłonowych ścian należy dążyć do całkowitego wyzysku cech fizycznych materiałów (testy 2021 uprawnienia). Spełniają one w warstwowych ścianach funkcję roli bądź cieplnych przepon. Mogą być to także przepony akustyczne lub przeciwwilgociowe. Materiały w związku z tym powinny być odporne na korozję, wilgoć oraz wahania temperatur. Muszą wykazywać się odpornością od zewnętrznej strony w przedziałach -25°C aż do +80°C. Ważna jest także odporność na temperatury związane z bliskością grzewczych instalacji. Odkształcenia wiatrowe oraz termiczne nie powinny spowodować uszkadzania się ścian.

Hermetycznie zamknięte ściany

Przy ścianach hermetycznie zamkniętych stosowane są prasowane płyty, których grubość wynosi 10 mm. Posiadają poliestrową powłokę albo inną, która zabezpiecza przed wilgocią oraz przed parą wodną (program egzamin uprawnienia 2021). Podczas stosowania prasowanych płyt, gdzie powłoka ma służyć jedynie jako rodzaj zabezpieczenia przed pęcznieniem oraz zawilgoceniem płyty, para wodna mimo wszystko musi przenikać za pomocą powłoki na zewnątrz. Przykładowo ściana, która ma powietrzną wentylowaną szczelinę, można zastosować oba wymienione wyżej sposoby. Jeżeli azbestowo – cementowa płyta zostanie wykorzystana jako przeciwwiatrowa okładzina w szczelinie, to aby umożliwić przenikanie wodnej pary poprzez płytę, jej grubość nie może wynosić więcej niż 4-^-6 mm. Nie powinna również posiadać paroszczelnej powłoki. W celu uniknięcia pęknięć na płytach łączy się je w elastyczny sposób z nośną konstrukcją, stosując dodatkowo podkładki elastyczne i trochę większe otwory w płycie na śruby.

Zewnętrzne okładziny

Zewnętrzne okładziny wpływają na ogólny wygląd elewacji (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Musi być ona dostatecznie trwała. W związku z tym materiał nie może szybko ulegać zniszczeniom i starzeniu się. Naprawa i wymiana ich stanowią nie małe koszty. Zewnętrzne okładziny są narażone na czynniki atmosferyczne, termiczne, dlatego też mogą powodować powstawanie skurczowych rys. Wilgoć może przedostać się przez nie do przegród i dojdzie do zwichrowania. W związku z tym materiał stosowany na okładziny musi być na to wszystko odporny.

Wodoszczelne okładziny

Chcąc uzyskać wodoszczelną okładzinę należy zastosować stalową blachę, lekkie rodzaje stropów, tworzywa sztuczne, szkła. Jeżeli okładzina ma mieć niewielką porowatość, świetnie sprawdzi się w takim przypadku płyta azbestowo – cementowa, tynk albo beton. Okładzina wykonana z ceramicznych albo lekkich kamieni odznacza się sorpcyjnymi zdolnościami. Do zewnętrznych okładzin wykorzystuje się płaskie prasowane płyty, których grubość wynosi minimum 6 mm. Pokrywa się je powłoką ze sztucznego tworzywa (programy do uprawnień budowlanych).