Stosowanie kątowników ACRL przy wiązarach

Oparcie na podporach wiązarów jest złożoną kwestią. Takie połączenie pełni bardzo ważną rolę dla całej dachowej konstrukcyjnej więźby. Wykonawcy w związku z tym powinni przestrzegać wszystkie projektowe zapisy oraz wytyczne odnośnie montażu danych materiałów. Projektanci z kolei powinni świadomie dokonywać kształtowań statycznych rodzajów schematów oraz wybierać rozwiązania optymalne pod kątem konstrukcyjnych połączeń. (uprawnienia budowlane program) 

Złącza w podporowych węzłach

Uniwersalność kątowników ACRL sprawia, że są one najbardziej popularnym sposobem na to, aby połączyć wiązar do podpory. Jednak można zauważyć sytuacje, gdzie inne złącza okażą się bardziej korzystnym rozwiązaniem. Taką samą funkcję jak kątownik ACRL pełni kątownik o typie ABRL. Na pozór ciężko doszukać się różnić między tymi dwoma rodzajami złącz. Jednak przeprowadzone modyfikacje produktu sprawiły, że kątownik ABRL nazywa się czasami starszym bratem kątownika ACRL. Taki kątownik wykonuje się z grubszych rodzajów stali. Montażu można dokonać przy pomocy większych kotew i większymi przelotowymi śrubami. Zakres związany z przesuwem jest w tym wypadku także większy. To wszystko sprawia, że takie złącze wykorzystuje się tam, gdzie wytrzymałościowe parametry ACRL są niewystarczające. (uprawnienia budowlane segregator )  

Stalowa dwuteowa belka

Podpory, jakie zdarzają się stosunkowo rzadko to stalowe dwuteowe belki. Ich montaż do podpór stalowych jest dość problematyczny. Pomysłem na montaż może być śrubowe połączenie, bądź zastosowanie spawania. Jednak ani jeden pomysł, ani drugi nie jest w przypadku montażu wiązarowego dachu ani szybki, ani tym bardziej wygodny. Mając prosty dach o wykratowaniu pełnym zazwyczaj korzysta się z kotew o typie HE. Kotwy te są to złącza, które to haczy się o spód górnego pasa stalowego dwuteownika. Opieramy o niego wiązar a później przybijamy do dolnego pasa wiązara. Takie złącza wykonuje się parami w diagonalnym układzie, co oznacza, że złącza wykonuje się po przekątnej. Tego typu rozwiązanie cechuje się prostotą i szybkością w wykonaniu. Nie ma potrzeby stosowania tu sprzętu specjalistycznego czy wierceń w dwuteowniku. (uprawnienia budowlane)

Projekt rozporowego wiązara

Podczas wykonywania projektu rozporowego wiązara np. wiązar z podniesionym pasem, który jest analogiczny do więźby tradycyjnej krokwiowo – jętkowej, schemat podparcia przesuwny nie powinien być w tym wypadku stosowany.  (uprawnienia budowlane kontakt) Ma to związek z tym, że wiązary takiego typu potrafią generować duże rozporowe siły na podpory. Chcąc zaprojektować dwie nieprzesuwne podpory, uzyska się rozpory, których wartości będą osiągać nawet kilkanaście kN. Zwalniając w jednej z nich przesuw, poziome podporowe reakcje ulegną zniknięciu, ale pojawią się w tym miejscu duże poziomy przemieszczeń w przesuwnej podporze. Teoretyczne przesunięcia mogą być na poziomie nawet do kilkudziesięciu centymetrów. Taki rodzaj odkształceń jest wręcz niedopuszczalny, co powoduje, że należy zastosować schemat dwóch nieprzesuwnych podpór. W ten sposób bezpiecznie przeniesiemy rozporowe siły z wiązara na podpory. (uprawnienia budowlane 2022)