Proces związany z produkowaniem ściennych elementów wielowarstwowych

Podczas produkowania wielowarstwowych ściennych elementów najczęściej stosuje się formy o charakterze uchylnym, czyli duże rodzaje płyt do tworzenia zewnętrznych ścian (uprawnienia budowlane). Takie płyty mają na wyposażeniu drzwi oraz okna. Ich osadzenie jest niemożliwe podczas zastosowania metody produkcyjnej przy użyciu pionowych bateryjnych form. Płyty zbudowane z warstw, do których zalicza warstwę wykończeniową, faktury zewnętrznej, warstwę izolacyjną oraz betonową o nośnym charakterze.

Z czego zbudowana jest forma?

Budowa formy to stalowy rodzaj podkładu, do którego to przyspawa się denną płytę danej formy (testy uprawnienia budowlane). Górną część zdejmuje się, a jej elementy z boku montuje się do dna zawiasowo. W budowie formy znajduje się także jezdny tor, którego rozstaw wynosi 258 cm. W czasie procesu formowania poziomo układa się formę a dalej podkład z nią opiera się on jedną z par kół na torze. Po przeciwnej stronie oparta jest też dwiema podporami. Przesuwając formę po torze można ją rozformować i wydostać z formy element. W czasie procesu związanego z przesuwaniem forma opiera się o podpórki drabinowe. Takie podpórki przymocowuje się z dwóch końców. Z jednego końca zamontowana jest ona przegubowo a drugi z nich ma swój koniec w betonowym podłożu.

Pracochłonność związana z procesem formowania

Większą pracochłonność wykazuje proces formowania stosując do tego celu uchylne formy niż pracochłonność z zastosowaniem bateryjnych pionowych form. Uchylne formy cieszą się taką zaletą, że można za ich pomocą wykonać płytowe elementy, które będą posiadać gotowe drzwi oraz okna. Do zalet należy zaliczyć także prostotę wykonania danych elementów w takich formach. Są one całkowicie wykończone. Pionowe bateryjne formy cechują się mniejszą uniwersalnością niż formy uchylne. Jednoczesne obracanie się formy do uchylnego położenia wraz z jej jednoczesnym przesuwaniem się można zauważyć podczas zastosowania form PBU – Warszawa. Wykorzystuje się ją podczas produkowania wielkopłytowych wielowarstwowych elementów, gdzie zewnętrzne ściany mają grubość 22 cm, szerokość 328 cm a jej wysokość ma wymiar 283 cm (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów).

Rodzaje wibratorów stosowanych do zagęszczania betonu

Podczas procesu związanego z zagęszczaniem danych warstw w betonie wykorzystuje się wiele rodzajów wibratorów (programy do uprawnień budowlanych). Możemy zaliczyć do nich powierzchniowe wibratory, o charakterze przyczepnym, a także wibracyjne rodzaje stołów. W wielu przypadkach podczas termicznej obróbki poszczególnych elementów wykorzystuje się nieraz wysokoprężną parę, ale częściej jednak zastosowanie ma para niskoprężna. Ogrzewanie parą może odbywać się przy zastosowaniu pary, która ma swój obieg w koszulkowych komorach albo pod przykryciem. Często także korzysta się w tym celu z grzejnych registrów. Cykl związany z produkcją trwa zwykle w granicach 4-24 godziny, a termiczna obróbka elementów 3 do 12 godzin. Podczas nagrzewu temperatura, jaka jest potrzebna do tego zabiegu wynosi od 70 do 140°C. Do produkcji betonowych nośnych rodzajów elementów w uchylnych formach stosuje się markę betonu wynoszącą od 140 do 400.