Oznaczenie przyczepności zapraw
Urządzenie do oznaczania przyczepności zapraw składa się ze stalowej płyty, która ma wymiary 20×20 cm oraz grubość 3-=-4 mm, a także przyspawany na środku hak. Dodatkowo posiada też stalowe linki o średnicy wynoszącej około 5 mm, które są zakończone szalą obciążaną podczas badań oraz trójnożny statyw o 170 cm długości nóg. Umocowuje się je przegubowo do metalowego krążka, do którego też przymocowuje się bloczek. Z zaprawy wykonuje się warstwę próbną tynku, o grubości wynoszącej l-=-I,5 cm. Jego minimalna powierzchnia to 1m². Warstwę tynku wykonuje się na takim podłożu, na jakim będzie on nałożony na placu budowy (uprawnienia budowlane). Podczas okresu dojrzewania próbkę chroni się przed bezpośrednim kontaktem ze słońcem.
Wykonanie oznaczeń
Oznaczenia dotyczące przyczepności tynku wykonuje się po upływie 28 dni od twardnienia tynku. Przed badaniem na 24 godziny starannie oczyszcza się powierzchnię próbki tynku za pomocą drewnianej szczotki i przykleja się do niej stalową płytkę. Płytka ma wymiary 20×20 cm. Płytkę przykleja się plastycznym klejem, który przygotowuje się z mielonej kredy i wodnego szkła. Na płytkę nakłada się warstwę kleju i następnie dociska się ją mocno do powierzchni tynku przez około 3 minuty (testy uprawnienia budowlane).
Obliczanie wyników
Przyczepność zaprawy wyrażaną w kG/cm² oblicza się za pomocą wzoru P400. We wzorze P to obciążenie, podczas którego nastąpiło oderwanie zaprawy a 400 to powierzchnia płytki. Za wynik przyjmuje się arytmetyczną średnią wyników trzech zbadanych próbek (program egzamin uprawnienia 2021). Chcąc wykonać oznaczenie odporności na zamrażanie trzeba przygotować 10 walcowych próbek 08 cm. Pięć z nich poddaje się procesowi zamrażania. Kolejne 5 jest przeznaczonych do kontrolnego badania. Wykonane próbki przechowuje się.
Próbka nasycona wodą
Badane próbki bada się w stanie nasycenia wodą. Próbki, które przechowuje się we wodzie można bezpośrednio brać do badań. Próbki znajdujące się na powietrzu trzeba po upływie 28 dni od ich twardnienia zanurzyć we wodzie. Muszą całkowicie nasycić się wodą. Po wyjęciu z wody próbek trzeba osuszyć je ściereczką i zważyć, z dokładnością do 1 grama. Po zważeniu umieszcza się je w zamrażarce,, w temperaturze nie przekraczającej -15°C. Przebywają tam przez kolejne 3 godziny (akty zgodnie z wykazem Izby Inżynierów). Po upływie tego czasu próbki przenosi się do wanny wypełnioną wodą, której temperatura wynosi 15+/-2°C. We wannie leżą przez następne 3 godziny.