Korekcyjne złączki do rynien stosuje się w klejonych systemach. Systemy te wykonuje się w tym wypadku z PCW. Ich działanie jest trochę inne, ponieważ nie tylko pozwalają one przesuwać rynnę w związku z termicznymi naprężeniami, ale także takie rynny regulują spływanie wody. W środku korekcyjnego złącza znajdują się zamknięte denkami rynnowe odcinki. Spływająca woda z dachy zostaje odprowadzana tu w dwóch różnych kierunkach. Złączki posiadają oznaczenie miejsca, do jakiego wsuwa się z każdej ze stron rynnę, w zależności od tego, jaka temperatura panuje w otoczeniu. Całość przykrywa się za pomocą maskownicy. Nie należy w żadnym wypadku jej przyklejać, lecz montuje się ją wyłącznie na wcisk. Stosuje się tu dodatkowo stopery. Sprawiają one, że płynny ruch zostaje tu zablokowany pod wpływem naprężenia w materiale. uprawnienia budowlane segregator
Elementy do łączenia rynien
Złączka dylatacyjna do rynny
Dylatacyjne złączki do rynien posiadają długość na około 30 cm. Są to dwa odcinki nie połączonych ze sobą rynien, jakie w środkowej części osłonięte są elastycznym elementem od góry. Element ten może rozciągać się oraz przesuwać w przypadku zmieniających się temperatur. Należy z obu stron wkleić go albo przylutować. W końcowym etapie na krawędzi zewnętrznej rynny z dylatacją wstawiana jest maskownica. Mocuje się ją tylko z jednej strony, aby w przypadku rozszerzania się rynien jedna z nich mogła przesunąć się. egzamin na uprawnienia budowlane
Łączenie narożników przy rynnach
Dylatacyjne złącza przeznaczone do rynien stosuje się, kiedy elementy w systemie orynnowania są nitowane, klejone albo lutowane co oznacza, że łączy się je na sztywno. Taki układ w związku z tym jest dużo bardziej narażony na pojawianie się pęknięć związanych z wpływem naprężeń. W przypadku długich okapów mogą one stać się tu konieczne również w złączkowym systemie. Taką złączkę w zależności od systemu wstawia się, kiedy odcinek rynny osiąga długość 15, 18 albo 30 metrów. Każdy z producentów orynnowania posiada swoje własne wytyczne odnośnie odległości i sytuacji, w jakich trzeba koniecznie instalować dylatacje. W przypadku cynkowo – tytanowych i stalowych rynnowych systemach lutowanych powinno wstawiać się je co 15 metrów. uprawnienia budowlane testy
Wstawianie dylatacji w rynnach
Mając narożniki i inne słabe punkty w rynnach np. przy zakończeniu obok ścian, dylatacje tworzy się, kiedy odcinek ciągły rynny przekroczy wartość 7,5 metrów. Systemy z PCW nazywają takie elementy korekcyjnymi złączami. Wstawia się je, kiedy odległość pomiędzy sztucerami wynosi ponad 15 metrów, a odległość z kolei pomiędzy narożnikami bez sztucera osiąga przeszło 6 metrów. Zarówno liczba dylatacji, jak i ich rozstaw dopasowuje się do danego projektu dachu. Mając zamknięty ciąg rynien i wiele narożników, tworzenie dylatacji może stać się tu konieczne nawet w odległościach co 4 metry. W przypadku dłuższych odcinków rynien, mocuje się je w połowie odległości, pomiędzy elementami, jakie kompensują naprężenia. Trzeba tu jednak uważać na liczne błędy, jakie mogą się pojawić. ( uprawnienia budowlane )
