Termiczna obróbka betonu

Termiczną obróbkę betonu przeprowadza się po przykryciu szczelnie hermetycznymi nakrywami formy, poprzez doprowadzenie elastycznymi wężami pary. Cykl termicznej obróbki wynosi tu 12 godzin. Według tej technologii produkcja na torze wynosi 13 600 m³ podsuwnicowych belek, które mają długość 9 metrów. Takie technologiczne rozwiązanie zaprojektowano w 1967 roku do strunobetonowych wiązarów produkowanych w prefabrykowanych wytwórniach znormalizowanych elementów przemysłowych hal (nauka do uprawnień budowlanych).

Produkcja w wytwórni

W wytwórni produkuje się dźwigary, których długość wynosi 18 metrów, wysokość 1,4 metra a ciężar 7 ton (program na uprawnienia budowlane). Zbroi się je strunami 7 0 1,5 mm. Produkcja przebiega na dwóch naciągowych torach, które mają dwie nitki. Na każdej z nich wykonuje się po cztery dźwigary. Dźwigary wytwarza się w koszulkowych formach z blachy, które mają uchylne boki a spód jest przymocowany do podłożona na stałe. Zamykanie bloków i odchylanie przebiega za pomocą śrubowego urządzenia. Zbrojenie mające postać wiązek strun z zaciskami montuje się na zbrojarskim stole. Takie zbrojenie przenosi się kolejno do form poprzez dwa przejezdne wciągniki, które mają udźwig na poziomie 2X5 T. Poruszają się one po torach umieszczonych z dwóch końców produkcyjnej nawy. Strzemiona, które mają postać siatek montuje się we formie w sposób bezpośredni.

Wypełnienie form betonową mieszanką

Wypełnienie form betonową mieszanką odbywa się poprzez samojezdny zasypnik, który ma pojemność 6m³ (program z aktami na uprawnienia budowlane). Taka pojemność wystarczy na zabetonowanie dwóch dźwigarów. Przy zagęszczaniu betonu stosuje się przyczepne wibratory. Termiczną obróbkę betonu przeprowadza się za pomocą pary, którą doprowadza się do koszulkowych form. Cykl termicznej obróbki trwa 12 godzin. Na proces rozformowania elementów składa się rozchylenie boków form oraz zerwanie przyczepności betonu poprzez przecięcie strun oraz przeniesienie na beton sprężenia. Drugą czynnością jest transport elementów na plac, który pełni funkcję składu. Struny przecina się stosując do tego stalową karborundową tarczę, gdzie jej średnica ma 800 mm. Tego rodzaju pracę przeprowadza się na 3 zmiany. Na każdej z nich pracę wykonuje 6 robotników. W rozwijalni strun pracuje po 2 pracowników na każdej ze zmian.

Płytowe elementy

Płytowe elementy o prostokątnym przekroju pełnym oraz wielkoblokowe elementy produkuje się przy użyciu różnych technologicznych metod. Najbardziej znane podczas produkcji wielkowymiarowych i średniowymiarowych elementów są technologiczne metody w pojedynczych pionowych formach, w podwójnych oraz w bateryjnych pionowych. Możemy także wyróżnić metodę w uchylnych formach, poziomych oraz metodę ślizgową bezformową. Produkcyjna technologia w pojedynczych pionowych formach stosowana jest przed wszystkim przy wykonywaniu stropowych wielkopłytowych elementów i wewnętrznych ściennych. Technologię w uchylnych formach stosuje się przy wykonaniu wielkopłytowych osłonowych zewnętrznych ścian, przy wielowarstwowych itp. (uprawnienia budowlane – egzamin).