Różni się on od stropu płytowo-żebrowego wyłącznie rozstawem żeber nośnych. Strop gęstożebrowy to strop płytowo-żebrowy, gdzie osiowy rozstaw żeber nie jest większy niż 90 cm. Najbardziej znanymi stropami gęstożebrowymi są stropy:
– skrzynkowy,
– Akermana,
– DZ-3.
Stropy gęstożebrowe
Strop gęstożebrowy skrzynkowy
Strop skrzynkowy należy do stropów monolitycznych, które powstają na budowie. Żebra są kształtowane w ten sposób, że na deskowaniu układa się skrzynki, które są zbite z drewna odpadowego. Skrzynki te należy bezpośrednio oprzeć na deskowaniu albo na zabetonowanej płycie dolnej. Aktualnie nie wykorzystuje się stropu tego rodzaju. Wiąże się to z dużym zużyciem drewna.
Strop gęstożebrowy Akermana
Strop Akermana powstaje z prefabrykowanych pustaków (materiały do nauki na egzamin do uprawnień budowlanych). Pomiędzy nimi układa się zbrojenie oraz płytę betonowa, którą wylewa się na miejscu budowy. Stosuje się go w:
– budownictwie mieszkaniowym,
– budynkach użyteczności publicznej,
– szkołach,
– budynkach przemysłowych.
Strop ten wykonuje się tak, że na deskowaniu ażurowym układa się pustaki ceramiczne. Pomiędzy pustaki wkłada się zbrojenie. Kolejnym krokiem jest zalanie betonem na wysokość 3-5 cm powyżej pustaków. W momencie, kiedy beton stwardnieje to żebra oraz płyta tworzą konstrukcję nośną, a pustaki są jej wypełnieniem. Żebra rozstawia się co 31 cm, a dolna część pustaków jest dobrym podłożem pod tynk.
Żeby zapewnić oparcie żeber stropu, to w ścianie należy wykonać bruzdę. W bruzdę należy ułożyć pręty zbrojenia głównego. Bruzda ta zbrojona jest:
– czterema okrągłymi prętami,
– strzemionami.
Wieniec powstaje w bruździe, kiedy strop będzie zabetonowany. Wówczas obciążenie ze stropu:
– rozkłada się równomiernie na ściany,
– usztywnia ściany,
– zapewnia przestrzenne usztywnienie budynku.
Strop gęstożebrowy DZ-3
Strop DZ-3 jest stropem:
– gęstożebrowym,
– prefabrykowanym,
– belkowo-pustakowym.
Na długość i rozstaw belek ma wpływ moduł budowlany. Belki i pustaki są wysokie na 20 cm. Długość belek, które znajdują się w wieńcu albo podciągu wynosi 8 cm. W strzemionach, które wypuszcza się z belek, umieszcza się zbrojenie belek częściowo zamocowanych na podporach. Z kolei na ich końcach znajdują się pręty zbrojenia podłużnego (pytania na egzamin ustny do uprawnień).
Wokół budynku należy wykonać bruzdę, która będzie szeroka na co najmniej 20 cm. Należy to zrobić w momencie, kiedy pomiędzy nimi będą belki i pustaki. W bruździe należy umieścić zbrojenie podłużne ze strzemionami. Z tego względu, że belki są ułożone równolegle, to konieczne jest zastosowanie żeber rozdzielczych. Ich zadaniem jest przeciwdziałanie klawiszowaniu stropu, czyli uginaniu się poszczególnych belek pod obciążeniem.
W momencie, kiedy zabetonuje się płyty nad pustakami, żebra rozdzielcze oraz wieńce stropów powstaje sztywna płyta. Taka konstrukcja pozwala na usztywnienie ścian oraz całego budynku.
Strop DZ-3 wykorzystuje się, żeby przekrywać rozpiętości do 6 m. W przypadku większych rozpiętości (czyli od 6,3 do 7,5 m) zastosowanie znajdują stropy DZ-4 oraz DZ-5, które charakteryzują się wyższymi belkami i pustakami.
Stropy łupinowe i strop grzybkowy
Stropy łupinowe wykorzystuje się głównie w przypadku budowy budynków gospodarczych parterowych, które mają poddasze użytkowe. W ramach wyjątku możne je również wykorzystać w budynkach mieszkalnych i przemysłowych. Konstrukcją nośną są elementy łupinowe z żelbetu. Grubość jednej łupiny może wynosić 3 lub 4 cm. Z kolei grubość strzałki jest równa 15, 18 bądź 21 cm.
Przestrzeń, która znajduje się pomiędzy łupinami, należy wypełnić zaprawą cementową. Strop ten można ocieplić poprzez ułożenie warstwy gruzu na łupinach oraz pomiędzy nimi (wybierz swój dostęp do programu uprawnienia budowlane). Na tej warstwie następnie układa się legary oraz podłogę.
Strop grzybkowy składa się z płyty żelbetowej krzyżowo zbrojonej opartej na słupach za pomocą specjalnie skonstruowanych głowic.
Strop grzybkowy składa się z:
– płyty żelbetowej, która jest krzyżowo zbrojona,
– słupów, na których opiera się płyta,
– głowic, które mocują płytę.
Płytę można podzielić w obu kierunkach na pasma:
– głowicowe – nad głowicą, spełniają rolę żeber, które są ukryte w grubości płyty,
– między głowicowe – opierają się na 4 krawędziach, które są jednocześnie płytą monolityczną krzyżowo zbrojoną,
