Podkłady pod pokrycia dachowe
Podkład dachowy i jego dobór muszą być kompatybilne z rodzajem pokrycia dachowego oraz z jego konstrukcją.
Np. na stropodachach dachowych należy stosować podkład wykonany z zaprawy cementowej. Na dachach zaś o konstrukcji drewnianej wykonuje się podkłady z elementów drewnianych, czyli desek, sklejek czy łat.
Podkłady wykonane z gładzi cementowej bazują głównie na zaprawach klasy minimalnej równej 10 MPa. Podkład taki powinien mieć grubość minimalną równą około 2 cm jeśli położony jest na płytach żelbetowych. W przypadku płyt z izolacji termicznej podkład musi być grubszy. Grubość ta wynosi wówczas 3-4 cm. Gładź powinna być zdylatowana poprzez wykonane nacięcie.
Podkłady wykonane z desek wykonuje się jako elementy o grubości 2,5 – 3,2 cm. Stosuje się tu głównie deski o szerokości 12 lub 18 cm. Deski takie układa się na pióro wpust. Takie połączenia zabezpieczają przed klawiszowaniem. Deski mogą być zastąpione płytami wiórowymi lub sklejką. Każdą deskę należy przybić do krokwi za pomocą minimum dwóch gwoździ.
W przypadku zastosowanie łat jako podkładu należy zapewnić ich przekrój o wielkości 5 x 5 cm lub 3,8 x 5cm. W przeciwieństwie do desek łaty mogą być mocowane za pomocą jednego gwoździa do krokwi. Rozstaw łat jest zalezy od zastosowanego pokrycia. Dla dachówek należy zapewnić rozstaw 14-136 cm. Przy pokryciu wykonanym z blach rozstaw ten powinien wynosić 35 – 50cm. W przypadku gdy do okapu montuje się rynnę należy zapewnić również deskę okapową.
Rodzaje rynien
Rynny można podzielić w zależności od sosób ich konstruowania na:
- rynnę leżącą – gdy dach jest kryty blachą płaską,
- rynnę wiszącą – mocuje się je na uchwytach zamocowanych do okapu dachu,
- rynnę stojącą – wówczas gdy uchwyt rynnowy zamocowany jest na obróbce blacharskiej.
Jakie są zasady wykonywania rur spustowych
Zadaniem rury spustowej jest odprowadzenie wody z dachu, a w zasadzie jej przejęcie z rynien i odprowadzenie na grunt lub bezpośrednio do instalacji deszczowej. Rury te mają najczęściej przekrój kołowy.Jej przekrój dobiera się proporcjonalnie do wielkości dachu. Zakłada się, że jedna rura spustowa odbierze wodę z rynny o długości 12 m.
Rura spustowa powinna być pozbawiona załamań. Jej przebieg powinien być prosty. W przypadku konieczności załamania nie powinno ono wynosić 110-130*. Połączenie rury spustowej i rynny wykonuje się w postaci leja lub wpustu. Dla rur spustowych wykonanych z tworzyw sztucznych wpust jest połączony na etapie produkcji z rynną.
Do ścian rury spustowe montuje się poprzez obręcze. Są one rozstawione w odległości około 2m od siebie. Dla rur z metalowych odstępy te mogą być zwiększone do 3m. Rurę spustową kończy się kolankiem. Powinno być ono położone nie wyżej niż 30cm od poziomu terenu. W przypadku włączenia rury do kanalizacji stosuje się rury żeliwne wypuszczone 1,5-2m ponad teren.
Odwodnienia wewnętrzne
Woda z dachu może być odprowadzona poprzez zastosowanie odwodnienia wewnętrznego. Jest ono najczęściej wykonywane z tworzyw sztucznych. Jest to dość nowoczesne rozwiązanie odprowadzenia wody. Woda powinna wówczas mieć zapewniony odpływ do co najmniej dwóch wpustów zlokalizowanych na dachu. Wpustów takich oczywiście może być więcej. Na dachu lokalizuje się takie wpusty w odległościach nie większych niż 25m. W skład wpustu wchodzą takie elementy jak korpus, klin dociskowy, i kosz z siatki metalowej. Odwodnienie wewnętrzne łączy się bezpośrednio do kanalizacji.
